1. Nazwa/tytuł innowacji społecznej:
Szkoła dla Seniorów, Seniorzy dla szkoły
2. Krótki opis innowacji:
Innowacja społeczna to metoda współpracy wolontariatu wzajemnościowego organizowanego w szkole pomiędzy wolontariatem senioralnym a wolontariatem młodzieży szkolnej wykorzystująca zasadę wzajemności. Pierwszy element innowacji (wolontariat senioralny) dotyczy osób starszych o ograniczonej mobilności lub/i percepcji (OS), które mogą aktywnie włączyć się w działania na rzecz społeczności lokalnej poprzez dzielenie się z młodzieżą wiedzą, doświadczeniem i swoim czasem. Wolontariat pozwala OS czuć się istotną i potrzebną częścią społeczeństwa. Wolontariat aktywizuje OS zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie, ale przede wszystkim ułatwia dostęp OS do usług, dzięki wsparciu młodzieży w trudnych dla OS sprawach życia codziennego. Wolontariat młodzieżowy (drugi element innowacji) jest wparciem dla OS, którzy napotykają w swoim życiu codziennym trudne do pokonania bariery, umożliwiając dostęp do wielu usług, do których OS mają utrudniony dostęp. Natomiast młodzi ludzie, którzy dobrowolnie poświęcają swój wolny czas na pomoc drugiemu człowiekowi, uczą się wrażliwości, wyczulenia na potrzeby drugiego człowieka, co kształtuje wartości, którymi będą kierować się przez całe życie. Poza tym uczą się samodzielności, kulturalnego zachowania, szacunku dla osób starszych. Wolontariat dla młodego człowieka ma przede wszystkim wartość o charakterze edukacyjnym. Kształtuje jego poglądy i wartości moralne.
3. Do kogo kierowana jest nasza innowacja:
Osoby starsze z ograniczeniami w zakresie mobilności i/lub percepcji, uczniowie danej szkoły oraz pośrednio rodzice uczniów, szkoła jako instytucja działająca w społeczności lokalnej.
4. Kto może wdrożyć naszą innowację:
Szkoły ponadpodstawowe oraz podstawowe, a także organizacje pozarządowe, podmioty/instytucje, które mogą dostosować innowację do własnych potrzeb.
5. Autor innowacji:
Autorem pomysłu jest Dariusz Zięba.
